മെയ്ത്താനത്തു അകമ്പടിയുള് ഐവര് നിന്റു വേണ്ടിറ്റുക് കുറൈ മുടിത്തു, വിനൈക്കുക് കൂടു ആമ് ഇത് താനത്തു ഇരുന്തു, ഇങ്ങന് ഉയ്വാന് എണ്ണുമ് ഇതനൈ ഒഴി! ഇയമ്പക് കേള്: ഏഴൈ നെഞ്ചേ! മൈത്തു ആന നീള് നയനി പങ്കന്, വങ്കമ് വരു തിരൈ നീര് നഞ്ചു ഉണ്ട കണ്ടന്, മേയ നെയ്ത്താന നന്നകര് എന്റു ഏത്തി നിന്റു, നിനൈയുമാ നിനൈന്തക്കാല് ഉയ്യല് ആമേ.
|
1
|
ഈണ്ടാ ഇരുമ് പിറവി തുറവാ ആക്കൈ-ഇതു നീങ്കല് ആമ്; വിതി ഉണ്ടു എന്റു ചൊല്ല വേണ്ടാവേ; നെഞ്ചമേ! വിളമ്പക് കേള്, നീ; വിണ്ണവര് തമ് പെരുമാനാര്, മണ്ണില് എന്നൈ ആണ്ടാന്, അന്റു അരു വരൈയാല് പുരമ്മൂന്റു എയ്ത അമ്മാനൈ, അരി അയനുമ് കാണാ വണ്ണമ് നീണ്ടാന്, ഉറൈ തുറൈ നെയ്ത്താനമ് എന്റു നിനൈയുമാ നിനൈന്തക്കാല് ഉയ്യല് ആമേ.
|
2
|
പരവിപ് പലപലവുമ് തേടി, ഓടി, പാഴ് ആമ് കുരമ്പൈ ഇടൈക് കിടന്തു, വാളാ കുരവി, കുടിവാഴ്ക്കൈ വാഴ എണ്ണി, കുലൈകൈ തവിര്, നെഞ്ചേ! കൂറക് കേള്, നീ; ഇരവിക്കുലമ് മുതലാ വാനോര് കൂടി എണ് ഇറന്ത കോടി അമരര് ആയമ് നിരവിക്ക(അ)അരിയവന് നെയ്ത്താനമ് എന്റു നിനൈയുമാ നിനൈന്തക്കാല് ഉയ്യല് ആമേ.
|
3
|
അലൈ ആര് വിനൈത് തിറമ് ചേര് ആക്കൈയുള്ളേ അകപ്പട്ടു, ഉള് ആചൈ എനുമ് പാചമ് തന്നുള് തലൈ ആയ്, കടൈ ആകുമ് വാഴ്വില് ആഴ്ന്തു തളര്ന്തു, മിക, നെഞ്ചമേ, അഞ്ച വേണ്ടാ! ഇലൈ ആര് പുനക് കൊന്റൈ, എറിനീര്, തിങ്കള്, ഇരുഞ്ചടൈമേല് വൈത്തു ഉകന്താന്; ഇമൈയോര് ഏത്തുമ് നിലൈയാന; ഉറൈ നിറൈ നെയ്ത്താനമ് എന്റു നിനൈയുമാ നിനൈന്തക്കാല് ഉയ്യല് ആമേ.
|
4
|
തിനൈത്തനൈ ഓര് പൊറൈ ഇലാ ഉയിര് പോമ് കൂട്ടൈപ് പൊരുള് എന്റു മിക ഉന്നി, മതിയാല് ഇന്ത അനൈത്തു ഉലകുമ് ആളല് ആമ് എന്റു പേചുമ് ആങ്കാരമ് തവിര്, നെഞ്ചേ! അമരര്ക്കു ആക മുനൈത്തു വരു മതില് മൂന്റുമ് പൊന്റ, അന്റു, മുടുകിയ വെഞ്ചിലൈ വളൈത്തു, ചെന്തീ മൂഴ്ക നിനൈത്ത പെരുങ് കരുണൈയന് നെയ്ത്താനമ് എന്റു നിനൈയുമാ നിനൈന്തക്കാല് ഉയ്യല് ആമേ.
|
5
|
Go to top |
മിറൈ പടുമ് ഇവ് ഉടല് വാഴ്വൈ മെയ് എന്റു എണ്ണി, വിനൈയിലേ കിടന്തു അഴുന്തി, വിയവേല്, നെഞ്ചേ! കുറൈവു ഉടൈയാര് മനത്തു ഉളാന്; കുമരന് താതൈ; കൂത്തു ആടുമ് കുണമ് ഉടൈയാന്; കൊലൈ വേല് കൈയാന്; അറൈ കഴലുമ് തിരുവടി മേല് ചിലമ്പുമ് ആര്പ്പ, അവനിതലമ് പെയര വരു നട്ടമ് നിന്റ നിറൈവു ഉടൈയാന്; ഇടമ് ആമ് നെയ്ത്താനമ് എന്റു നിനൈയുമാ നിനൈന്തക്കാല് ഉയ്യല് ആമേ.
|
6
|
പേചപ് പൊരുള് അലാപ് പിറവി തന്നൈപ് പെരിതു എന്റു ഉന് ചിറു മനത്താല് വേണ്ടി, ഈണ്ടു വാചക്കുഴല് മടവാര് പോകമ് എന്നുമ് വലൈപ്പട്ടു, വീഴാതേ വരുക, നെഞ്ചേ! തൂചക് കരി ഉരിത്താന്; തൂനീറു ആടിത് തുതൈന്തു ഇലങ്കു നൂല് മാര്പന്; തൊടരകില്ലാ നീചര്ക്കു അരിയവന്; നെയ്ത്താനമ് എന്റു നിനൈയുമാ നിനൈന്തക്കാല് ഉയ്യല് ആമേ.
|
7
|
അഞ്ചപ് പുലന് ഇവറ്റാല് ആട്ട ആട്ടുണ്ടു, അരുനോയ്ക്കു ഇടമ് ആയ ഉടലിന് തന്മൈ തഞ്ചമ് എനക് കരുതി, താഴേല്, നെഞ്ചേ! താഴക് കരുതുതിയേ? തന്നൈച് ചേരാ വഞ്ചമ് മനത്തവര്കള് കാണ ഒണ്ണാ മണികണ്ടന്, വാനവര് തമ് പിരാന്! എന്റു ഏത്തുമ് നെഞ്ചര്ക്കു ഇനിയവന്, നെയ്ത്താനമ് എന്റു നിനൈയുമാ നിനൈന്തക്കാല് ഉയ്യല് ആമേ.
|
8
|
പൊരുന്താത ഉടല് അകത്തിന് പുക്ക ആവി പോമ് ആറു അറിന്തു അറിന്തേ, പുലൈ വാഴ്വു ഉന്നി, ഇരുന്തു, ആങ്കു ഇടര്പ്പട നീ വേണ്ടാ; നെഞ്ചേ! ഇമൈയവര് തമ് പെരുമാന്; അന്റു ഉമൈയാള് അഞ്ച, കരുന്താള മതകരിയൈ വെരുവക് കീറുമ് കണ്ണുതല്; കണ്ടു അമര് ആടി, കരുതാര് വേള്വി; നിരന്തരമാ ഇനിതു ഉറൈ നെയ്ത്താനമ് എന്റു നിനൈയുമാ നിനൈന്തക്കാല് ഉയ്യല് ആമേ.
|
9
|
ഉരിത്തു അന്റു, ഉനക്കു ഇവ് ഉടലിന് തന്മൈ; ഉണ്മൈ ഉരൈത്തേന്; വിരതമ് എല്ലാമ് തരിത്തുമ് തവമ് മുയന്റുമ് വാഴാ നെഞ്ചേ! തമ്മിടൈയില് ഇല്ലാര്ക്കു ഒന്റു അല്ലാര്ക്കു അന്നന്; എരി(ത്)ത്താന്; അനല് ഉടൈയാന്; എണ്തോളാനേ! എമ്പെരുമാന്! എന്റു ഏത്താ ഇലങ്കൈക് കോനൈ നെരിത്താനൈ, നെയ്ത്താനമ് മേവിനാനൈ, നിനൈയുമാ നിനൈന്തക്കാല് ഉയ്യല് ആമേ.
|
10
|
Go to top |