ചിന്തിപ്പാര് മനത്താന്, ചിവന്, ചെഞ്ചുടര് അന്തിവാന് നിറത്താന്, അണി ആര് മതി മുന്തിച് ചൂടിയ മുക്കണ്ണിനാന്, അടി വന്തിപ്പാര് അവര് വാന് ഉലകു ആള്വരേ.
|
1
|
അണ്ടമ് ആര് ഇരുള് ഊടു കടന്തു ഉമ്പര് ഉണ്ടുപോലുമ്, ഓര് ഒണ്ചുടര്; അച് ചുടര് കണ്ടു ഇങ്കു ആര് അറിവാര്? അറിവാര് എലാമ്, വെണ് തിങ്കള് കണ്ണി വേതിയന് എന്പരേ.
|
2
|
ആതി ആയവന്, ആരുമ് ഇലാതവന്, പോതു ചേര് പുനൈ നീള് മുടിപ് പുണ്ണിയന് പാതി പെണ് ഉരുആകി, പരഞ്ചുടര്ച്- ചോതിയുള് ചോതിആയ്, നിന്റ ചോതിയേ.
|
3
|
ഇട്ടതു, ഇട്ടതു-ഓര് ഏറു ഉകന്തു ഏറി ഊര് പട്ടി തുട്ടങ്കനായ്പ്-പലി തേര്വതു ഓര് കട്ട വാഴ്ക്കൈയന് ആകിലുമ്, വാനവര്, അട്ടമൂര്ത്തി, അരുള്! എന്റു അടൈവരേ.
|
4
|
ഈറു ഇല് കൂറൈയന് ആകി, എരിന്തവെണ്- നീറു പൂചി നിലാമതി ചൂടിലുമ്, വീറു ഇലാതന ചെയ്യിനുമ്, വിണ്ണവര്, ഊറലായ്, അരുളായ്! എന്റു ഉരൈപ്പരേ.
|
5
|
Go to top |
ഉച്ചി വെണ്മതി ചൂടിലുമ്, ഊന് അറാപ് പച്ചൈ വെണ്തലൈ ഏന്തിപ് പല ഇലമ് പിച്ചൈയേ പുകുമ് ആകിലുമ്, വാനവര്, അച്ചമ് തീര്ത്തു അരുളായ്! എന്റു അടൈവരേ.
|
6
|
ഊര് ഇലായ്! എന്റു, ഒന്റു ആക ഉരൈപ്പതു ഓര് പേര് ഇലായ്! പിറൈ ചൂടിയ പിഞ്ഞകാ! കാര് ഉലാമ് കണ്ടനേ! ഉന് കഴല് അടി ചേര്വു ഇലാര്കട്കുത് തീയവൈ തീയവേ.
|
7
|
എന്തൈയേ! എമ്പിരാനേ! എന ഉള്കിച് ചിന്തിപ്പാര് അവര് തീവിനൈ തീരുമാല്; വെന്തനീറു മെയ് പൂചിയ വേതിയന് അന്തമാ അളപ്പാര്, അടൈന്താര്കളേ.
|
8
|
ഏന വെണ്മരുപ്പോടു എന്പു പൂണ്ടു, എഴില് ആനൈ ഈര് ഉരി പോര്ത്തു, അനല് ആടിലുമ്; താന് അവ്(വ്)വണ്ണത്തന് ആകിലുമ്; തന്നൈയേ വാന നാടര് വണങ്കുവര്, വൈകലേ.
|
9
|
ഐയന്, അന്തണന്, ആണൊടു പെണ്ണുമ് ആമ് മെയ്യന്, മേതകു വെണ്പൊടിപ് പൂചിയ മൈ കൊള് കണ്ടത്തന്, മാന്മറിക് കൈയിനാന് പൈ കൊള് പാമ്പു അരൈ ആര്ത്ത പരമനേ.
|
10
|
Go to top |
ഒരുവന് ആകി നിന്റാന്, ഇവ് ഉലകുഎലാമ്; ഇരുവര് ആകി നിന്റാര്കട്കു അറികിലാന്; അരു അരാ അരൈ ആര്ത്തവന്; ആര് കഴല് പരവുവാര് അവര് പാവമ് പറൈയുമേ.
|
11
|
ഓത വണ്ണനുമ് ഒണ്മലര്ച് ചെല്വനുമ്, നാതനേ, അരുളായ്! എന്റു നാള്തൊറുമ് കാതല് ചെയ്തു കരുതപ്പടുമവര് പാതമ് ഏത്തപ് പറൈയുമ്, നമ് പാവമേ.
|
12
|
ഒളവ തന്മൈ അവര് അവര് ആക്കൈയാന്; വെവ്വ തന്മൈയന് എന്പതു ഒഴിമിനോ! മൗവല് നീള് മലര്മേല് ഉറൈവാനൊടു പௌവ വണ്ണനുമ് ആയ്പ് പണിവാര്കളേ.
|
13
|
അക്കുമ് ആമൈയുമ് പൂണ്ടു, അനല് ഏന്തി, ഇല് പുക്കു, പല്പലി തേരുമ് പുരാണനൈ- നക്കു, നീര്കള്, നരകമ് പുകേന്മിനോ!- തൊക്ക വാനവരാല്-തൊഴുവാനൈയേ.
|
14
|
കങ്കൈ തങ്കിയ ചെഞ്ചടൈമേല് ഇളന് തിങ്കള് ചൂടിയ തീനിറ-വണ്ണനാര്; ഇങ്കണാര്, എഴില് വാനമ് വണങ്കവേ; അമ് കണാറ്കു അതുവാല്, അവന് തന്മൈയേ!
|
15
|
Go to top |
ങകര വെല് കൊടിയാനൊടു,-നന്നെഞ്ചേ!- നുകര, നീ ഉനൈക് കൊണ്ടു ഉയ്പ് പോക്കു ഉറില്, മകര വെല് കൊടി മൈന്തനൈക് കായ്ന്തവന് പുകര് ഇല് ചേവടിയേ പുകല് ആകുമേ.
|
16
|
ചരണമ് ആമ് പടിയാര് പിറര് യാവരോ? കരണമ് തീര്ത്തു ഉയിര് കൈയില് ഇകഴ്ന്ത പിന്, മരണമ് എയ്തിയപിന്, നവൈ നീക്കുവാന് അരണമ് മൂ എയില് എയ്തവന് അല്ലനേ?
|
17
|
ഞമന് എന്പാന്, നരകര്ക്കു; നമക്കു എലാമ് ചിവന് എന്പാന്; ചെഴു മാന്മറിക് കൈയിനാന്; കവനമ് ചെയ്യുമ് കന വിടൈഊര്തിയാന് തമര് എന്റാലുമ്, കെടുമ്, തടുമാറ്റമേ.
|
18
|
ഇടപമ് ഏറിയുമ് ഇല് പലി ഏറ്പവര്; അടവി കാതലിത്തു ആടുവര്; ഐന്തലൈപ് പട അമ്പാമ്പു അരൈ ആര്ത്ത പരമനൈ, കടവിരായ്ച് ചെന്റു, കൈതൊഴുതു ഉയ്മ്മിനേ!
|
19
|
ഇണര്ന്തു കൊന്റൈ പൊന്താതു ചൊരിന്തിടുമ്, പുണര്ന്ത വാള് അരവമ് മതിയോടു ഉടന് അണൈന്ത, അമ് ചടൈയാന് അവന് പാതമേ ഉണര്ന്ത ഉള്ളത്തവര് ഉണര്വാര്കളേ.
|
20
|
Go to top |
തരുമമ് താന്, തവമ് താന്, തവത്താല് വരുമ് കരുമമ് താന് കരുമാന്മറിക് കൈയിനാന്; അരുമന്തന്ന അതിര്കഴല് ചേര്മിനോ!- ചിരമമ് ചേര് അഴല്-തീവിനൈയാളരേ!
|
21
|
നമച്ചിവായ എന്പാര് ഉളരേല്, അവര്- തമ് അച്ചമ് നീങ്കത് തവനെറി ചാര്തലാല്, അമൈത്തുക് കൊണ്ടതു ഓര് വാഴ്ക്കൈയന് ആകിലുമ്, ഇമൈത്തു നിറ്പതു ചാല അരിയതേ.
|
22
|
പല്പല് കാലമ് പയിറ്റി, പരമനൈച് ചൊല് പല്-കാലമ് നിന്റു, ഏത്തുമിന്! തൊല്വിനൈ വെറ്പില്-തോന്റിയ വെങ്കതിര് കണ്ട അപ് പുല്പനി(ക്) കെടുമ് ആറു അതു പോലുമേ.
|
23
|
മണി ചെയ് കണ്ടത്തു, മാന്മറിക് കൈയിനാന്; കണിചെയ് വേടത്തര് ആയവര്; കാപ്പിനാല് പണികള്താമ് ചെയ വല്ലവര് യാവര്, തമ് പിണി ചെയ് ആക്കൈയൈ നീക്കുവര്; പേയരേ!
|
24
|
ഇയക്കര്, കിന്നരര്, ഇന്തിരന്, താനവര്, നയക്ക നിന്റവന്; നാന്മുകന് ആഴിയാന് മയക്കമ് എയ്ത, വല് മാല് എരി ആയിനാന്; വിയക്കുമ് തന്മൈയിനാന് എമ് വികിര്തനേ.
|
25
|
Go to top |
അരവമ് ആര്ത്തു അനല് ആടിയ അണ്ണലൈപ് പരവുവാര് അവര് പാവമ് പറൈതറ്കു, കുരവൈ കോത്തവനുമ്, കുളിര്പോതിന്മേല് കരവു ഇല് നാന്മുകനുമ്, കരി അല്ലരേ.?
|
26
|
അഴല് അങ്കൈയിനന്; അന്തരത്തു ഓങ്കി നിന്റു ഉഴലുമ് മൂഎയില് ഒള് അഴല് ഊട്ടിനാന് തഴലുമ് താമരൈയാനൊടു, താവിനാന്, കഴലുമ് ചെന്നിയുമ് കാണ്ടറ്കു അരിയനേ.
|
27
|
ഇളമൈ കൈവിട്ടു അകറലുമ്, മൂപ്പിനാര്, വളമൈ പോയ്, പിണിയോടു വരുതലാല്, ഉളമെലാമ് ഒളി ആയ് മതി ആയിനാന് കിളമൈയേ കിളൈ ആക നിനൈപ്പനേ.
|
28
|
തന്നില്-തന്നൈ അറിയുമ് തലൈമകന് തന്നില്-തന്നൈ അറിയില്-തലൈപ്പടുമ്; തന്നില്-തന്നൈ അറിവു ഇലന് ആയിടില്, തന്നില്-തന്നൈയുമ് ചാര്തറ്കു അരിയനേ.
|
29
|
ഇലങ്കൈ മന്നനൈ ഈര്-ഐന്തു-പത്തുമ്-അന്റു അലങ്കലോടു ഉടനേ ചെല ഊന്റിയ നലമ് കൊള് ചേവടി നാള്തൊറുമ് നാള്തൊറുമ് വലമ്കൊണ്ടു ഏത്തുവാര് വാന് ഉലകു ആള്വരേ.
|
30
|
Go to top |