എണ്ണുകേന്; എന് ചൊല്ലി എണ്ണുകേനോ, എമ്പെരുമാന് തിരുവടിയേ എണ്ണിന് അല്ലാല്? കണ് ഇലേന്! മറ്റു ഓര് കളൈ കണ് ഇല്ലേന്, കഴല് അടിയേ കൈ തൊഴുതു കാണിന് അല്ലാല്; ഒണ്ണുളേ ഒന്പതു വാചല് വൈത്തായ്; ഒക്ക അടൈക്കുമ് പോതു ഉണര മാട്ടേന്; പുണ്ണിയാ! ഉന് അടിക്കേ പോതുകിന്റേന് പൂമ് പുകലൂര് മേവിയ പുണ്ണിയനേ!.
|
1
|
അങ്കമേ പൂണ്ടായ്! അനല് ആടിനായ്! ആതിരൈയായ്! ആല് നിഴലായ്! ആന് ഏറു ഊര്ന്തായ്! പങ്കമ് ഒന്റു ഇല്ലാത പടര് ചടൈയിനായ്! പാമ്പൊടു തിങ്കള് പകൈ തീര്ത്തു ആണ്ടായ്! ചങ്കൈ ഒന്റു ഇന്റിയേ തേവര് വേണ്ടച് ചമുത്തിരത്തിന് നഞ്ചു ഉണ്ടു, ചാവാ മൂവാച് ചിങ്കമേ! ഉന് അടിക്കേ പോതുകിന്റേന് തിരുപ് പുകലൂര് മേവിയ തേവതേവേ!.
|
2
|
പൈ അരവക് കച്ചൈയായ്! പാല് വെണ് നീറ്റായ്! പളിക്കുക് കുഴൈയിനായ്! പണ് ആര് ഇന്ചൊല് മൈ വിരവു കണ്ണാളൈപ് പാകമ് കൊണ്ടായ്! മാന്മറി കൈ ഏന്തിനായ്! വഞ്ചക് കള്വര്- ഐവരൈയുമ് എന്മേല്-തരവു അറുത്തായ്; അവര് വേണ്ടുമ് കാരിയമ് ഇങ്കു ആവതു ഇല്ലൈ; പൊയ് ഉരൈയാതു ഉന് അടിക്കേ പോതുകിന്റേന്- പൂമ് പുകലൂര് മേവിയ പുണ്ണിയനേ!.
|
3
|
തെരുളാതാര് മൂ എയിലുമ് തീയില് വേവച് ചിലൈ വളൈത്തു, ചെങ് കണൈയാല് ചെറ്റ തേവേ! മരുളാതാര് തമ് മനത്തില് വാട്ടമ് തീര്പ്പായ്! മരുന്തു ആയ്പ് പിണി തീര്പ്പായ്, വാനോര്ക്കു എന്റുമ്! അരുള് ആകി, ആതി ആയ്, വേതമ് ആകി, അലര് മേലാന് നീര് മേലാന് ആയ്ന്തുമ് കാണാപ് പൊരുള് ആവായ്! ഉന് അടിക്കേ പോതുകിന്റേന് പൂമ് പുകലൂര് മേവിയ പുണ്ണിയനേ!.
|
4
|
നീര് ഏറു ചെഞ്ചടൈ മേല് നിലാ വെണ് തിങ്കള് നീങ്കാമൈ വൈത്തു ഉകന്ത നീതിയാനേ! പാര് ഏറു പടുതലൈയില് പലി കൊള്വാനേ! പണ്ടു അനങ്കറ് കായ്ന്താനേ! പാവനാചാ! കാര് ഏറു മുകില് അനൈയ കണ്ടത്താനേ! കരുങ്കൈക് കളിറ്റു ഉരിവൈ കതറപ് പോര്ത്ത പോര് ഏറേ! ഉന് അടിക്കേ പോതുകിന്റേന് പൂമ് പുകലൂര് മേവിയ പുണ്ണിയനേ!.
|
5
|
Go to top |
വിരിചടൈയായ്! വേതിയനേ! വേത കീതാ! വിരി പൊഴില് ചൂഴ് വെണ് കാട്ടായ്! മീയച് ചൂരായ്! തിരിപുരങ്കള് എരി ചെയ്ത തേവതേവേ! തിരു ആരൂര്ത് തിരു മൂലട്ടാനമ് മേയായ്! മരുവു ഇനിയാര് മനത്തു ഉളായ്! മാകാളത്തായ്! വലഞ്ചുഴിയായ്! മാ മറൈക്കാട്ടു എന്തായ്! എന്റുമ് പുരിചടൈയായ്! ഉന് അടിക്കേ പോതുകിന്റേന് പൂമ് പുകലൂര് മേവിയ പുണ്ണിയനേ!.
|
6
|
തേ ആര്ന്ത തേവനൈ, തേവര് എല്ലാമ് തിരുവടി മേല് അലര് ഇട്ടു, തേടി നിന്റു, നാ ആര്ന്ത മറൈ പാടി, നട്ടമ് ആടി, നാന്മുകനുമ് ഇന്തിരനുമ് മാലുമ് പോറ്റ, കാ ആര്ന്ത പൊഴില്-ചോലൈക് കാനപ്പേരായ്! കഴുക്കുന്റത്തു ഉച്ചിയായ്! കടവുളേ! നിന് പൂ ആര്ന്ത പൊന് അടിക്കേ പോതുകിന്റേന് പൂമ് പുകലൂര് മേവിയ പുണ്ണിയനേ!.
|
7
|
നെയ് ആടി! നിന്മലനേ! നീലകണ്ടാ! നിറൈവു ഉടൈയായ്! മറൈ വല്ലായ്! നീതിയാനേ! മൈ ആടു കണ് മടവാള് പാകത്താനേ! മാന് തോല് ഉടൈയായ്! മകിഴ്ന്തു നിന്റായ്! കൊയ് ആടു കൂവിളമ് കൊന്റൈ മാലൈ കൊണ്ടു, അടിയേന് നാന് ഇട്ടു, കൂറി നിന്റു പൊയ്യാത ചേവടിക്കേ പോതുകിന്റേന് പൂമ് പുകലൂര് മേവിയ പുണ്ണിയനേ!.
|
8
|
തുന്നമ് ചേര് കോവണത്തായ്! തൂയ നീറ്റായ്! തുതൈന്തു ഇലങ്കു വെണ് മഴുവാള് കൈയില് ഏന്തി, തന് അണൈയുമ് തണ് മതിയുമ് പാമ്പുമ് നീരുമ് ചടൈ മുടിമേല് വൈത്തു ഉകന്ത തന്മൈയാനേ! അന്ന നടൈ മടവാള് പാകത്താനേ! അക്കു ആരമ് പൂണ്ടാനേ! ആതിയാനേ! പൊന് അമ്കഴല് അടിക്കേ പോതുകിന്റേന് പൂമ് പുകലൂര് മേവിയ പുണ്ണിയനേ!.
|
9
|
ഒരുവരൈയുമ് അല്ലാതു ഉണരാതു, ഉള്ളമ്; ഉണര്ച്ചിത് തടുമാറ്റത്തുള്ളേ നിന്റ ഇരുവരൈയുമ് മൂവരൈയുമ് എന്മേല് ഏവി, ഇല്ലാത തരവു അറുത്തായ്ക്കു ഇല്ലേന്; ഏലക് കരുവരൈ ചൂഴ് കാനല് ഇലങ്കൈ വേന്തന് കടുന് തേര് മീതു ഓടാമൈക് കാലാല് ചെറ്റ പൊരു വരൈയായ്! ഉന് അടിക്കേ പോതുകിന്റേന് പൂമ് പുകലൂര് മേവിയ പുണ്ണിയനേ!.
|
10
|
Go to top |